The Eastern Paradise of Ilam Nepal "Shree Antu Ilam"

 Shree Antu lies in Ilam District in Province No.1 of eastern Nepal. It is a tourist destination famous for the view of sunrise. It is believed that in Nepal firstly sunrise begins from here. Shree Antu is a small, pleasing village with the largest tea estate, beautiful gardens, and an alluring mountain view of the world’s third-highest mountain, i.e. Kanchanjunga (8586m). Apart from tea, the area is also known for growing cardamom, ginger, potatoes, a particular type of chilly (akabare khursani), and a particular type of grass (amliso). The climate in eastern Nepal is generally wetter than further west, with the monsoon clouds arriving from the east. This provides for favorable conditions for growing tea and other crops.  

Ilam is home to a variety of ethnicities, like Limbu, Rai, Lepcha, Magar, Tamang, and others. Within Nepal, the Lepcha people are only found in Ilam where their population is probably less than or equal to 4,000. While the Lepcha consider themselves as indigenous to the area, their actual origin is unknown. On the visit to Antu Danda, you also can stay with a Lepcha community (homestay) and learn more about their unique culture and traditions.

It is also known for paying guests and homestay. At the homestay, local people provide local food items along with Antu tea. Similarly, you can have a wonderful sleep experience in the traditional houses made of wood and be more familiar with eastern region cultures and traditions, which is Shree Antu Eco-cultural tourism destination famous for. Every homestay has its separate beautiful garden with different flowers along with Antu special orchid. Antu Danda, Antu Pond, Gufapatal, Mechi River, Nageshwori, Lepcha community and Lepcha museum, Tea and Tea factories, Flowers, are the other major attraction of Shree Antu. Travelers can have a great experience visiting Teagarden, cycling, and horse riding, exploring the overall tea production process through tea factory visits.

From the middle of the autumn i.e October to the beginning of the spring i.e March is the best time to visit Shree Antu. While monsoon i.e June-September is recognized as an unfavorable time to travel because rainfall occurs in this period resulting in high humidity which ultimately hinders the clear view.

Amidst tea gardens and surrounding pine tree forests, the Antu Danda viewpoint offers spectacular views (particularly at sunrise or sunset) over the eastern Himalayas in the north, the plain Terai landscape in the south, and the tea-growing areas of Darjeeling in the east. On clear days Mt. Everest can also be seen.

Regards: With respect to All the photographer.

व्यस्त

                           

नेताहरु कुर्सीमा व्यस्त 

मन्त्रीहरु भ्रष्टाचारमा व्यस्त

न्यायाधीश अपराधी छुटाउन व्यस्त 

जनता विरोधमा व्यस्त 

प्रहरी प्रदर्शन दमन गर्न व्यस्त 

विद्यार्थी परीक्षा दिँदा कोरोना लाग्छ 

भनेर सडकमा आन्दोलन गर्न व्यस्त 

सामाजिक अभियन्ता इन्टरभ्यु दिन व्यस्त 

अभिनेता अभिनेत्री एक अर्कालाई सिध्याउनमा व्यस्त 

कृषक खेतबारी व्यस्त 

युट्बरहरु कन्टेन्ट खोज्नमा व्यस्त 

गरिब दुखि बाढी परिरोमा जोगिन व्यस्त 

NGO/INGO राहत बाढेझैं गर्नमा व्यस्त

कोहि नानि फ्याक्नमा व्यस्त 

कोहि एसिड हान्नमा व्यस्त  

कोहि सडकमा व्यस्त

कोहि सदनमा व्यस्त

कोहि इन्टरनेटमा व्यस्त

हिमाल पग्लिनमा व्यस्त 

पहाड बग्नमा व्यस्त 

तराई डुब्नमा व्यस्त

कोरोना भिडभाडमा मस्त 

जय होस् 

                                        ©  सृजन शर्मा 

सुन्दरताको पाठ

 सुन्दरताको पाठ कहाँ वाट सिकायो थाहा छैन तर पनि यो सुन्दर छ र यो छैन भनेर छुट्याउन जान्ने भएको छु। 

People Nature

Some people are real and some people are good. Some people are fake and some people are real good at being fake.

चलायमान सडकहरू

यो बाटोले हजारौं यात्रुहरुलाई गन्तव्य सम्म पुर्‍यायो होला।

तर आजभोलि यि बाटाहरू पनि सुनसान छन् चुपचाप छन्। दिनमा टन्टलापुर घाममा र रातको चिसो सिरेटोमा सेकिदै ..........

|| चलायमान|| || घुम्तिहरु ||

Vibes

Life is a journey of discovery. Every new day presents us with new discoveries, just live the day in the best way you can. Do what you like, be what you want to be, live your life in the way you like. Because day by day, life goes on and on with you or without you because everyday is just another day, so live it while you can because no one lives forever.
# selfmotivation

रामेछाप डायरी

षुस महीनाको उन्नाईस गते म मेरो कामको लागी रामेछाप जिल्ला तिर लाँगे। म संगै मेरा अरु छ जना साथिहरु पनी थिए। रामेछाप मेरा लागी एकदमै नयाँ ठाँउथियो त्यहाँको रहनसहन र रामाजीक जनजिवन संग म एकदमै अपरिचीत थिएँ।
रामेछापको लागी फिल्ड तयार भएको खबर अठार गते बेलुका थाहा पाएँ। नयाँ ठाउँमा जाँदा म प्राय त्यस ठाउँको बारेमा केही जानेर बुझेर हिड्ने गर्थे प्राय तर मलाई यस पटक त्यो सबै गर्नका लागी समय थिएन्।
काठमाण्डौ बाट म सात जनाको टिम लिएर उन्नाईस गते रामेछाप तर्फ लाँगे। हाम्रो टिमका सबै जनाका लागी रामेछाप नयाँ ठाउँ थियो सबैजना ठाउँ कस्तो छ होला भन्ने कुरामा एकदमै उत्साहित देखिन्थे। हामी एउटा शैक्षिक अभीयानमा हिड्ने भएपनी त्यस ठाँउका हरेक कुराहरुमा प्राय सबैको चासो रहन्छ।
बेलुकाको साढें पाँच बजे हामी रामेछापको सदरमुकाम मन्थलि आईपुग्यौ। त्यो दिन मेरो नयाँ ठाँउको बारेमा बुझ्ने कौतुहलता मनमा नै रह्यो।
        म सुदुर पुर्वको मान्छे हरियाली हाम्रो ठाँउको बिशेषता नै हो पानी परी रहने प्राय सबै मौसममा पनी हरियाली खासै हराउदैन हाम्रो ठाँउमा तर म यहाँ एकदमै अनौठो ठाँउमा आईपुगे फुस्रा डाँडा मात्र देखे बिहान उठेर हेर्दा मलाई यस ठाउँका कथाहरु एकदमै कष्टप्रद छन् भन्ने कुरामा कुनै दुईमत नै थिएन्। बिस गतेको लागी मेरो ड्युटी लामो परेन,  दिउसो तिर म र दुई जना साथिहरु तामाकोशिको किनार तिर लाग्यौ। किनारमा पुग्दा म पहिलो अचम्ममा परे पाँच छ वटा पम्प पानी तान्नका लागी राखीएका थिए। ति दृश्यहरुवाट मेरो मनमा नयाँ प्रश्नहरु उत्पन्न भए पानीको शुद्धताको बिषयमा। खोलाको पानी पम्पबाट तानेर प्रयोग गर्दा रहेछन् अलि पर एउटा ईनार थियो ईनारमा पनी मोटर बाट पानी तिनीएको थियो सायद खानका लागी होला। मन्थलि बजार तामाकोशि नदि संगै छ तर पनी त्यहाँ पानीको निकै दुःख रहेछा जलस्रोतको धनि देशका बासीन्दा पनी पानीका लागी निकै कष्ट उठाउदा रहेछन् बल्ल थाहा पाँए।
          केहिदिनको मन्थलि बसाई पछी म फेरी रामेछाप बजार तिर लाँगे। रामेछाप बजार मन्थलि बाट लगभग सोह्र किलोमिटर माथी डाँडामा पर्दो रहेछ ठुलठुला डाँडाहरु छन रामेछापमा तर यहाँको डाँडाहरुका एउटै बिशेषता रहेछ रुखहरु एकदमै कम। फुस्रा डाँडाहरु तिनै डाँडाहरुबिचमा घरहरु उब्जनीहुने माटो खास हो जस्तो लागेन। बारीका छेउमा अलीअली रुखहरु थिए गाईबस्तुका लागी घाँसहुने खालका ति रुखहरुमा मकैका ढोडहरु सुकीरहेका थिए त्यसबाट एउटा अनुमान गर्न सकीन्थ्यो की यस ठाउँमा मकै चै फल्दो रहेछ। पानीका कारणले गर्दा होला सायद घर नजीकका बारीहरु पनी बाँझै थियो। मलाई यस ठाउँको बारेमा अरु पनी घेरै कुराहरु खोजी गर्न मन लागीरहेको थियो वि.सं 2045 साल भन्दा पहीला मन्थलीको सदरमुकाम यही रामेछाप बजार नै रहेछ सायद पछी भौतिक पुर्वाधारको कमीको कारण मन्थलिमा सदरमुकाम सरेको रहेछ।
        केही स्थानियहरुलाई मैले यहाँको बारेमा सोधें केही निश्चीत प्रश्नहरु,  मलाई सबै भन्दा बढी चिन्ता रामेछाप छिर्ने बित्तिकै यहाँका मान्छेहरु पानी कहाँ बाट खान्छन भन्ने मैले यही प्रश्न सोध्दा बुझें 2072को भुकम्प भन्दा पहीला यहाँ साना खालका थुप्रै पानीका मुहानहरु थिए रे त्यस भुकम्प पछी ति मुहानहरु आफै सुकेछन अनी मात्र यहाँ पानीको ठुलो समस्या भएछ। आजभोलि तिन चार दिनमा एकपटक धारामा पानी आउदो रहेछ त्यो पनी पाँच गाग्रो, समस्या ठुलो लाग्यो मलाई मैले स्थानीयहरु संग बुझ्दा पानीको एउटा परियोजना संञ्चालनमा आउन लागेको कुरा थाहा पाँए।
       प्रायजसो यहाँ चिसो महीनामा निकै जाडो हुँदो रहेछ चिसो हावा दुई तिरबाटै चल्ने भएकोले बिहान बेलुका निकै जाडो हुँदो रहेछ। रामेछाप जिल्ला भुकम्पले निकै क्षती गरेको जिल्लाका रुपमा पर्छ। भुकम्प पछिका पुन: निर्माणका कामहरु पनी भईरहेको रहेछ। ग्रामीण भेगको बजारका रुपमा रहेको यस बजारमा बिहीवार हाट लाग्दो रहेछ। बिहानको झिसमिसे उज्यालोमा नै यहाँ बजार भर्न मान्छेहरु आउने गर्दा रहेछन् प्रायजस्तो दैनीक उपभोग्य सामानहरुको ब्यापार हुने यस बजारमा  निर्माण सामाग्रीका पनी थुप्रै पसलहरु रहेछन्। बजारबाट पाँच किमी जति माथि एउटा देविस्थान पनि रहेछ छुट्टीको समय मिलाएर म त्यहाँ पनी पुगे। सल्लाहरुको रुखहरुले ढाकेको त्यो डाँडामा रमाईलो नै थियो।
         मेलै रामेछापको बसाईमा थुप्रै कुराहरु सिक्न पाँए। नेपालमा विभिन्न किसीमको हावापानी र धेरै प्रकारको रहनसहन नजीकबाट नियाल्न पाउँदा म आफैलाई निकै भाग्यमानी ठान्छु।